Persoonlijke update: afgestudeerd antropoloog en nu?

De afgelopen maanden is er zoveel gebeurd, dat ik niet eens zo goed weet waar ik dit blog moet beginnen. Ik ben officieel antropoloog, maakte een bijzondere reis, kreeg een droombaan, hakte wat knopen door en liet een andere droom uitkomen. Een persoonlijke update over wat ik allemaal doe in het leven.

Afgestudeerd Cultureel antropoloog

Vorige zomer studeerde ik af! Vorige zomer alweer… de tijd vliegt. Na vier jaar aan de UvA mag ik mezelf nu Bachelor of Science noemen. Ik studeerde Culturele antropologie en Ontwikkelingssociologie. Een hele mond vol. Voor veel mensen is het (helaas) nog onduidelijk wat antropologie nu precies is. In dit blog ga ik daar wat verder op in.

Ook krijg ik vaak de vraag wat ik nou precies kan als antropoloog? Gelukkig is het antwoord: een hele boel. Ik ben nog steeds van mening dat de denkwijze en onderzoeksmethodes van antropologen enorm waardevol zijn voor onze samenleving. Tegelijkertijd maken antropologen hun werk vaak ingewikkelder dan nodig is. Om die reden schreef ik me in voor de master visuele antropologie. Via film hoop ik antropologische kennis toegankelijker te maken voor niet-antropologen. Dat doe ik trouwens ook op We are the Earth met toegankelijke artikelen. Lees bijvoorbeeld dit artikel over de zingende revolutie in Estland of het conflict in Israël en Palestina.

Een familiekiekje na het in ontvangst nemen van mijn diploma.

Camino de Santiago lopen

Ik had een half jaar tussen mijn afstuderen en de start van mijn master. Tijd voor een reis dus! En wat voor eentje. Best wel spontaan en vrijwel ongetraind besloot ik de laatste 200 kilometer van de Camino de Santiago de gaan lopen. Wat resulteerde in veel blaren, veel pijn, veel schitterende uitzichten, veel eenzaamheid en achteraf enorm veel dankbaarheid.

Ik zat al heel lang niet lekker in m’n vel. Iets wat op We are the Earth af en toe een beetje naar voren is gekomen, en op Instagram iets meer. Ik pleit voor meer openheid en eerlijkheid online en offline. Meer oprechtheid in hoe het met iemand gaat en meer dan alleen maar de perfecte foto’s op Instagram tonen. Tijdens en na de Camino zat ik er helemaal doorheen, iets wat blijkbaar nodig was om de ruimte en rust te creëren die ik nu meer voel.

Lees hier mijn ervaringen per etappe.

Of bekijk deze mini aftermovie die ik maakte van mijn Camino de Santiago:

Droombaan: Hey Honeyguide

Nog dezelfde week dat ik terugkwam uit Portugal, waar ik na mijn Camino nog heenging, kreeg ik een baan aangeboden. Eentje die mij op het lijf geschreven is. Ik vind het nog steeds erg grappig hoe ik op deze plek terecht ben gekomen.

Vlak voor ik op reis ging ontving ik een mailtje met de vraag of ik wilde spreken tijdens het lanceringsevenement van Honeyguide. Spelende met het idee om misschien freelancer te worden op het gebied van schrijven, fotografie en antropologie, dacht ik let’s do this! Het bleef me alleen onduidelijk waarover ik precies moest spreken en wat Honeyguide nou precies was. Dus toen ik weer in Nederland was, ging ik langs op hun kantoor.

Van bijbaan naar hoofdredacteur

Tijdens het gesprek werd mijn enthousiasme groter: Honeyguide is een online inspiratieplatform wat duurzame vrijetijdsbesteding en toerisme in Nederland op de kaart wil zetten. Aangezien We are the Earth daar perfect op aansluit, werd ik gevraagd één van de Honeyguide ambassadeurs te worden. Gaandeweg het gesprek bleek echter dat ik werk zocht (ik had die avond ervoor nog gesolliciteerd bij Pathé…) en dat zij nog wel een extra paar handen konden gebruiken wat betreft het vormgeven en invullen van de website. Ik kon na het weekend meteen beginnen.

Fast forward: inmiddels zijn we alweer zeven maanden verder en ben ik onlangs hoofdredacteur geworden van Honeyguide. Een baan waar ik ontzettend dankbaar voor ben. Hier komen mijn passies van schrijven, reizen en duurzaamheid samen. Ik leer ontzettend veel op het gebied van content creatie, marketing en natuurlijk ook hoé mooi Nederland wel niet is. Mocht je nog vakantietips zoeken voor een vakantie in eigen land; Honeyguide is the place to be.

Aan de hand van de duurzame doelen van de Verenigde Naties gaan we na of de plekken en activiteiten die we op Honeyguide promoten, een positieve impact hebben. Zo kun jij zonder extra moeite, de leukste en duurzaamste plekjes in Nederland vinden.

Honeyguide won de Columbus Travelaward voor beste reisinitatief van 2019!

Master visuele antropologie

Ondertussen vloog dat half jaar om en begon ik in februari aan de master visuele antropologie. Hoewel ik tijdens de Camino wat twijfels had gekregen, besloot ik wel gewoon te starten. Ik combineerde mijn master met mijn werk voor Honeyguide, wat eigenlijk wel veel was.

Bijna mijn hele bachelor heb ik teveel dingen naast mijn studie gedaan. Wat hartstikke leuk en leerzaam was, maar eigenlijk was het veel te druk. Iets wat ik absoluut niet gemist heb in het half jaar dat ik niet studeerde, is het altijd maar druk (moeten) zijn.

Aangezien ik dat binnen no-time weer was, had ik amper tijd om stil te staan bij hoe het met me ging, wat ik allemaal deed en wat ik nou eigenlijk wilde onderzoeken tijdens mijn master. En dus besloot ik om te stoppen, of beter gezegd: mijn master nog even uit te stellen.

Ik weet namelijk zeker dat ik iets met (visuele) antropologie wil doen, maar wanneer ik een master ga volgen moet ik daar volle focus voor hebben én weten wat ik wil onderzoeken. Voor nu wil ik me nog op mezelf focussen. Even niet té druk zijn. Tijd hebben om alle ervaringen van de afgelopen tijd te verwerken, om buiten in de natuur te zijn en daarnaast heb ik natuurlijk die leuke baan, waar ik de mogelijkheid krijg om flink te groeien.

In mijn vrije tijd ben ik veel te vinden in de moestuin van vrienden en leer ik meer over de geneeskracht van planten!

Visueel antropoloog on the road

Dat stoppen met die master en kiezen voor mezelf zijn dus die doorgehakte knopen waar ik het in het begin over had. Maar hoe zit het dan met die droom die is uitgekomen? Ik moet zeggen dat die droom zich nog steeds aan het ontvouwen is, maar ik ga hem nu wel delen.

Een maand geleden kocht ik een camper! Eindelijk! Van een oud vrouwtje in Limburg kocht ik een omgebouwde Citroen Jumpy. Al jaren droom ik ervan om een camper te hebben en daarmee te reizen. Meerdere keren heb ik van alles lopen uitzoeken, om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik het toch niet kon betalen. Maar het begon weer te kriebelen en deze keer zette ik door.   

Jumpy is al omgebouwd en omgekeurd als camper, maar voordat ik er in september mee op vakantie ga, moet er nog wel het een ander gebeuren. Zo wil ik haar nog isoleren en gezelliger maken. Tips zijn zeker welkom, want tot dusver heb ik twee linker handen. Maar met de juiste motivatie en hulp moet ik toch een eind komen gok ik zomaar. 😉

Tijdens het #staylocal weekend konden we Jumpy meteen uittesten. Dit weekend was een initiatief van Honeyguide, Columbus en Campspace om duurzaam toerisme in eigen land aan te jagen. We sliepen in de achtertuin van Campspace-host Robin, in Drenthe. We is trouwens deze jongen op de foto: Khymo, die kwam ook nog in m’n leven ergens in de afgelopen maanden.

Dromen omzetten in werkelijkheid

Vorige zomer nam ik ontslag bij SLA. Ik werkte daar een blauwe maandag om mijn reis door Europa te bekostigen, maar ik was daar zo niet op mijn plek, dat ik met het idee begon te spelen om als freelancer aan de slag te gaan. Ik was afgestudeerd antropoloog, ik schrijf al jaren, ik had m’n passie voor fotografie nieuw leven ingeblazen. Wat nou als ik een camper zou kopen en als digital nomade onderweg kon zijn? Dat ging toen niet door. Ik pakte de bus, de trein en de benenwagen door Europa. Maar het kriebelt nog steeds. Op een haal laag pitje ben ik al een tijdje bezig met mijn portfolio website afronden en wie weet zet ik op ten duur wel de stappen om echt freelancer on the road te worden.

Leestip: Wat is de CO2 impact van reizen zonder te vliegen?

Voor nu blijft het bij bloggen on the road (en thuis in Diemen). Ook leuk. En mijn werk bij Honeyguide kan ik gelukkig ook makkelijk mee op reis nemen. Onze eerste stop? Zuid Frankrijk om mijn beste vriendin Simone op te zoeken. Bij haar in de Dordogne sprak ik vorig jaar voor het eerst al deze dromen uit. Tijd om te laten zien hoe ver ik inmiddels gekomen ben!

Dit was een lange update, waarin ik ongetwijfeld alsnog veel ben vergeten te melden. Volg je me al op Instagram? Daar ben ik iets actiever dan hier. En moet ik vaker dit soort blogs schrijven? Laat me vooral weten wat je graag leest!

Onze eerste kampeersessie in Drenthe.