Een jaar geleden besloot ik het roer om te gooien. Na het zien van de documentaire Cowspiracy zei ik vlees vaarwel om zo mijn steentje bij te dragen aan een duurzamere wereld. Maar lukt het mij die kippenpoten te vergeten en sushi te weerstaan?
Dat de vleesindustrie niet handelt in de belangen van de dieren weet natuurlijk iedereen. Onlangs werden we er nog aan herinnerd met de ophef over enkele slachthuizen bij onze zuiderburen, waarvan het vlees ook in ons land in de verkoop is. Kortom, kiloknallers zijn kogelknallers.
Ik schreef al eerder dat, hoewel ik het heel erg vind, het argument ‘het is zielig voor de dieren’ mij niet over de streep kon trekken om vegetariër te worden. Vlees was veel te lekker. Ik was me bewust van het leed, dat wel. Toen ik net op mezelf ging wonen deed ik dan ook een poging enkel biologisch vlees of beter leven vlees te kopen. Helaas blijft de twijfel wat er onder biologisch verstaan wordt en hoe betrouwbaar het label van wakker dier is. Daarnaast was biologischvlees als student gewoon niet te betalen.. (Zin om een pakkende uitleg met grappige ondertoon over dit ondewerp te zien, check deze Zondag met Lubach)
Milieu bewust bezig
Na het zien van Cowspiracy kwam er een tweede, voor mij nieuw, argument om de keuze om vegetariër te worden in acht te nemen. Het milieu wel te verstaan. Feit naar feit over hoe vervuilend de vleesindustrie is werden op een rij gezet. Dit zorgde ervoor dat ik diezelfde avond nog vegetariër werd. (Wel nadat ik mijn net klaargemaakt maaltijdsalade van die avond, met stukjes kip erin, netjes had opgegeten)
Inmiddels ben ik een jaar verder en kan ik zeggen dat ik vlees absoluut niet mis! Vis daar in tegen af en toe wel, maar dat is prima vol te houden. Zeker wanneer ik weer iets lees over overbevissing en zie hoe mooi de onderwaterwereld is tijdens duiken. Daarnaast zijn zo veel lekkere vlees- en visvervangers en ook zonder deze kan er nog heerlijk gekookt worden met de juiste kruiden. Het valt me eigenlijk alles mee.
In het afgelopen jaar heb ik een enkele keer per ongeluk vlees of vis gegeten. Kroepoek is hier een voorbeeld van (één van de ingrediënten zijn garnalen. Koop Cassava kroepoek wanneer je dit wilt vermijden). Ook afgelopen weekend maakte ik me er per abuis schuldig aan tijdens het Djemaa El Fna festival in Rotterdam. De Marokkaanse Harira soep was besteld zonder er verder bij na te denken, het was een herinnering aan onze Marokkoreis die ik graag nog eens wilde herbeleven. Ik had er echter niet bij stilgestaan dat dit wel eens een niet-vega soepje kon zijn.. (stom, de soep blijft lekker, nu maar zelf de vega(n) variant een keertje klaarmaken).
Welke principes te volgen
Hoewel ik helemaal achter mijn keuze sta om geen vlees meer te eten, heb ik ook af en toe mijn twijfels. De hoofdreden voor mij om vegetariër te zijn, is om mijn steentje bij te dragen tegen milieuvervuiling. Dit probeer ik ook te doen door steeds meer zero-waste te leven. Soms zorgt dit wel voor een dilemma. Etensrestjes met vlees erin weggooien omdat niemand het opeet en ik vega ben, of even mijn principes aan de kant zetten en het restje van mijn huisgenoten opeten?
Niet overal is vega(n) eten moeilijk, zoals in Berlijn en Boedapest bijvoorbeeld!
Daarnaast is er nog het aspect waar ik deze zomer mee geconfronteerd werd. Wanneer je op reis bent zijn er gewoon niet altijd veel vegetarische opties. Zo leefde ik in Griekenland op Griekse salades. Ik had een interessante discussie met een meneer die mij een lift gaf. Hij stelde dat je de cultuur van een land vaak alleen kunt proeven. Ik denk niet dat eten alleen een cultuur maakt, maar het is zeker een groot onderdeel van een cultuur. Moet ik – als antropoloog, als reiziger – de kenmerkende onbekende gerechten van een land missen en zo dus een deel van een cultuur? Moet ik soms een uitzondering maken op mijn principes om geen vlees te eten?
Ik heb het overwogen, deze zomer niet gedaan, maar ik denk er nog wel over na. Ik denk dat ik een speciale gelegenheid niet zal afslaan, maar de gyros was niet speciaal genoeg voor mij (no offence!) In het verhaal van Daisy herkende ik mij heel erg. In haar blog verteld ze hoe er speciaal voor haar bezoek in Iran een kip geslacht werd, terwijl ze vegetariër is. Bij zulke bijzondere gevallen zou ik mijn principes ook aan de kant zetten. En daarbij, deze kip, de opgroei wijze en de slachtwijze, hebben in mijn ogen geen impact op het milieu. Op deze uitzonderingen na zal ik bij mijn principes blijven, maar ben ik dan een ‘echte’ vegetariër?
Goed bezig Yalou. Ben het 100% eens met je verhaal maar uit gemakzucht en omdat ik het lekker vind laat ik vlees en vis nog niet staan.
We eten wel wat vaker vis en misschien 1x per week vegetarisch maar that’s it.
Blijf schrijven en blijf ons inspireren!
Dankjewel!(: 1x per week is al een goed begin, vooral blijven doen! Als jullie een keertje in Diemen zijn zal ik mijn best doen een lekker vegetarisch gerecht te bereiden. 😉
Herken mezelf in het stuk over restjes opeten incl vlees, omdat het anders weggegooid wordt. Ongeveer een half jaar geleden deed ik dit nog wel, nu liever niet. Ik ben sinds twee jaar steeds minder vlees en vis gaan eten, zou en wil mezelf geen vegetariër noemen, ong een keer per 2 maanden eet ik iets van vlees of vis, in kleine portie dat wel, maar krijg vegeterisch eten bijvoorbeeld aan mijn oma van 85 gewoonweg niet uitgelegd en om nou iets te laten staan wat zij speciaal en met trots voor mij heeft gekookt kan ik ook niet over mn hart krijgen. Het gebeurd ook wel eens dat er in de woksaus 2% oester in zit of ik handje kroepoek pak omdat er geen cassave kroepoek is. Geloof best dat het voor die hard vegerariers niet oke gedrag is, maar voor mij voelt het nu goed en ik heb wel het idee dat ik mijn steentje bijdraag aan beter milieu en betere wereld.
Dankjewel voor je reactie! Ik begrijp het helemaal dat je je oma’s gerecht graag wilt eten. En ook de voorbeelden van kroepoek en woksaus komen mij bekend voor. En als je je hier goed bij voelt, vooral blijven doen. Je draagt zeker een steentje bij aan een beter milieu en een betere wereld!! (: Keep on goinggg
Super herkenbaar, inclusief je redenen en dilemma’s. Vanwege dat milieu vind ik het het belangrijkst om vooral van (grote stukken) vlees af te zien. Op stremsel enzo let ik niet, dus ik ben strikt genomen geen vegetariër. Ik zeg dat ik geen vlees en vis meer wil eten. Hoewel ik voor de Oostenrijkse schnitzel ook echt geen uitzondering wilde maken, ga ik dat voor de Pekingeend misschien wel nog wel een keertje doen 😉
Leuk om jouw verhaal en mening te horen Linda! Ik eet ook af en toe kaas, dus wat dat betreft ben ik strikt genomen dan ook geen vegetariër. Lange tijd wist ik niet van stremsel en ik moet eerlijk zeggen dat ik het vaak ook gewoon vergeet, het hele bestaan van stremsel.. In een zero-waste facebookgroep heeft dit blog een aantal reacties uitgelokt, waarop iemand haar vlog deelde met betrekking tot stremsel en haar conclusie dat vegetariërs helemaal niet bestaan. Weer stof om over na te denken.
Wat mij betreft ben ik – en jij dus ook, maar dat is volkomen aan jou – wel vegetariër. Ook ben ik van mening dat alle beetjes helpen. Aan al die namen zoals vegetariër, flexetariër en vegan zijn verschillende invullingen te hangen, die per persoon en per plek verschillen. Wel vind ik deze verschillen in redenen en interpretaties reuze interessant en geeft het steeds opnieuw stof om over na te denken. Wat betreft die Pekingeend, ik zeg: geniet ervan (voor een keertje) 😉
Ohh, was die vlog van Cilla? Moet ik nog even kijken, want die titel vond ik natuurlijk wel vreemd.
Tja, wel of geen vega is inderdaad vooral een kwestie van definitie. Tegen sommige mensen zeg ik wel dat ik vegetariër ben als ik denk dat ze dat beter snappen dan een genuanceerdere waarheid, haha. Ik vind de grens ook vaag tussen wanneer iets een deel van een dier is of een dierlijk product. Wat dat betreft is veganisme duidelijker omgrensd, alleen is een vegan alternatief niet áltijd (meestal wel) ook het meest duurzaam (nepleer van aardolie bijvoorbeeld). Aaaah, lastig allemaal 😛
hmm van het vlog was van VeganAnimal (degene die reageerde heette in ieder geval geen Cilla). Ben benieuwd wat je er van denkt als je hem gaat kijken (ken je de facebook groep Zero Waste/less waste Nederland, daar staan de reacties als je geïnteresseerd bent).
Het is inderdaad super lastig allemaal. Er is bij alles wat je probeert beter te doen wel een alternatief wat nog beter is of er ontstaan nieuwe problemen.. On step at the time 😛
Ah, ik zie het. Die vlog is niet van degene die hem deelde. De chick in de vlog is Cilla, een van de bekendste vegans in bloggersland 😉
Beetje rare vlog wel, vind ik. Ik hoor allemaal supergoede redenen waarom je beter vegan dan vega kan zijn, maar ik heb nergens gehoord waarom vegetariërs niet bestaan. Daarnaast voel ik me door dat continue gegrijns niet echt serieus genomen. Alsof je het alleen maar goed begrepen hebt in de wereld als je vegan bent. Als vega is het leuk dat je goede bedoelingen hebt, maar je doet het alsnog niet goed. Ik vind het niet bepaald sympathiek.
De reacties op facebook kan ik me een stuk beter in vinden. Niet zo zwart-wit allemaal. Alleen vlees weggooien omdat het geen mensenvoedsel zou zijn, voel ik weinig voor! Bij een barbecue afgelopen zomer heb ik al het overgebleven vlees bij allerlei vleeseters in hun handen geduwd. Meenemen en opeten jullie 😛
Oh en die suggestie voor Wilmersburger, nee dank je, gatverdamme 😀
Zo leuk om jouw ervaringen te lezen, want ik herken mezelf erg in jouw afwegingen. Ik ben met name vegetarisch gaan eten om de milieu-impact van vlees. Bij mij op werk is er regelmatig erg veel eten over. Tot nu toe ook zoveel vega dat ik sowieso een keus moet maken (er valt soms niet tegenop te eten), maar als die situatie anders zouo zijn, zouden bij mij ook de twijfels toeslaan. Voor op reis sta ik mezelf ook uitzonderingen toe, omdat ik het helemaal met die meneer eens ben. Dat betekent dus niet dat ik dan gewoon alles eet, maar een uitzondering mag van mezelf zonder schuldgevoel. Ik vind gastvrijheid eren ook heel belangrijk, dus zelfs in NL zou ik in dit geval een keer een uitzondering kunnen maken als de situatie daar om vraagt.
Dankjewel voor je reactie Hermien, ook leuk om jouw ervaringen te horen en te weten dat ik dus niet de enige ben die er zo over denkt! (:
Ik eet ook geen vlees meer omdat ik het niet prettig vind dat dieren voor mij dood gaan. Maar soms neem ik t nog wel als ik er trek in heb. Dat is eens in ’t half jaar ofzo. Voor de rest vegetarisch
Heel leuk! En herkenbaar. Ik eet al zeker vijf jaar geen vis en vlees meer en mis het geen moment. Voor mij is het ‘zielig voor de dieren’ ook niet sterk genoeg. Hoewel ik wel even moest slikken toen het mes op de keel van die kip gezet werd. En als ik nu een lammetje of kalfje zie denk ik: hoe kunnen we die beestjes zo slecht behandelen? Anyway; af en toe een uitzondering mag best. Zolang je bewust bent van je eigen impact en je het kunt verantwoorden tegenover jezelf en je principes. Zo at ik in Peking ook één keer een stukje Pekingeend en Iran de kip dus. Gelukkig ben ik nu in Sri Lanka, waar de traditionele keuken voor een groot deel vegetarisch is 🙂
Dankjewel Daisy, helemaal mee eens! Geniet van Sri Lanka (en de keuken!) (:
Wat goed en ontzettend knap van je!
Hele mooie en goede redenen ook.
Dankjewel!
Wij eten hier thuis meestal elke dag vlees, gewoon omdat ik niet bepaal wat de pot schaft. In het weekend kook ik wel eens iets lekker voor mezelf, al dan niet vegetarisch. Wij gooien zelden restjes weg. Meestal belandt het in de koelkast voor de volgende dag, eet de hond het op of maak ik er soep van. Ik heb zelf wel eens een tijdje zonder vlees geleefd, gewoon om eens te proberen, maar ik mis het liever niet 😉
Dank voor je reactie Laura, ieder zijn ding natuurlijk. Zero-waste in de vorm van geen restjes weggooien is natuurlijk ook al super!
Ik ben zelf geen vegetariër, maar sinds een paar jaar eten we maar een of twee keer vlees meer per week. De kinderen groeien ook zo op en vinden het prima.
Ik snap je dilemma’s over restjes wel, moeilijk.
In ieder geval, super dat je nog steeds achter je keuze kunt staan!
Dankjewel voor je reactie Annelore. Minderen met vlees is al een hele bewustwording en goede bijdragen voor het milieu. Goed bezig! (:
Wat een goed verhaal om te lezen en fijn dat je hier zo bewust mee bezig bent. Tijdens het reizen zijn dit soms lastige afwegingen die je moet maken. Ik ben geen vegetariër en probeer altijd zo veel mogelijk van de lokale cultuur te ontdekken via de keuken.
Dankjewel voor je reactie, leuk om te horen! Het is inderdaad leuk om de lokale cultuur via de keuken te ontdekken!
Ik vind het altijd knap als het iemand lukt om zonder vlees te leven, ikzelf kan dat echt niet. Ik lust erg weinig groente en sla lust ik al helemaal niet. Dis vlees weghalen zou betekenen dat ik niets eet. Nou ja, overdreven misschien maar het is voor mij het lekkerste van de hele maaltijd.
hm ja ieder zijn ding natuurlijk. Misschien dat vleesvervangers dan wel wat zijn? Sommige smaken identiek aan vlees (:
Wat leuk om jouw ervaringen te lezen! Altijd goed om ergens ‘bewust’ mee bezig te zijn 🙂
Dankjewel (:
Leuk om jouw kijk hierop te lezen. Ik ben geen vegetariër, maar ik ben wel minder vlees gaan eten en geen kiloknallers meer. Ik neem geen zuivel en weinig ei. Ik vind het in mijn situatie dan ook genoeg zo. Af en toe eet ik een dagje geen vlees. Goed dat jij het wel zo goed volhoudt.
Goed bezig! Ieder stapje naar minder vlees en bewuster vlees is er eentje wat mij betreft! (:
Ik ben minder vlees gaan eten, maar eet het nog wel. Leuk om jouw ervaringen te lezen.
Dankjewel, leuk ook om te horen dat je minder vlees bent gaan eten, alle beetjes helpen!
Grappig, ik ben best wel een flinke vleeseter, en juist in Griekenland bedacht ik mij dat er zoveel keuze is zonder vlees. Echt de kaarten waar wij waren, waren voornamelijk zonder vlees.
Oh wat grappig, ik miste juist echt de diversiteit aan vega-opties in Griekenland. Maar fijn dat dat voor jullie anders was 😉
Ik denk dat ik nog altijd een vleeseter ga zijn, maar ben de laatste paar tijden wel bewuster geworden en eet het dus ook veel minder.
Kijk, dat is een goed begin! (: