Tijdens mijn reis door Zuidoost Azië ging ik geheel onverwachts naar Myanmar. Een land dat samen met Laos het hoogtepunt van die reis vormde. Onvoorbereid ging ik op pad en liet me verrassen door de schoonheid van het land, de schitterende tempels en de vriendelijke mensen. Bijna drie weken lang reisde ik per bus en trein door de gebieden waar dat toegestaan was. In dit blog 5 praktische tips ter voorbereidingen voor een reis door Myanmar.
Twee monniken in de tempelstad Bagan
1. Verplicht visa Myanmar
Aangezien ik niet had gepland naar Myanmar te gaan, was ik in Bangkok ruim 1,5 dag kwijt met mijn visumaanvraag. Het is dan ook veel makkelijker dit van te voren in Nederland te regelen. Via dit online aanvraag formulier vraag je binnen een paar minuten je visum aan en ontvang je hem binnen 72 uur per mail. De kosten voor een e-visum zijn €69.95. Het gaat dan om een single entry visum die 90 dagen geldig is na datum van uitgifte en je tot maximaal 28 dagen toegang geeft tot Myanmar.
Reizen met een e-visum is alleen mogelijk wanneer je binnenkomt op Yangon International Airport, Mandalay International Airport, Nay Pyi Taw International Aiport, Tachileik Land Border Checkpoint, Myawaddy Land Border Checkpoint of Kawthaung Land Border Checkpoint.
Het is alsnog een optie je visum tijdens je reis aan te vragen in bijvoorbeeld Bangkok. Bekijk de website van de Ambassade van Myanmar in het desbetreffende land voor actuele informatie en openingstijden
2. Birmese Geldzaken
De lokale munt in Myanmar [al bestaat de valuta enkel uit briefgeld 😉 ] is Kyat, maar daarnaast wordt net zoveel de Amerikaanse dollar gebruikt. Vooral voor grotere bedragen zoals hotels, tours of busritten zijn dollars het gangbare betaalmiddel. En niet zomaar dollars: alleen onbeschadigde, klad-vrije en het liefst nieuwe bankbiljetten worden geaccepteerd of gewisseld voor Kyat. Frommel die banknoten dus niet op in je achterzak en zorg dat er geen penstrepen op staan!
Duizenden Kyat voor een treinkaartje. (€1 = 1700 Kyat)
Geld opnemen uit ATM’s wordt met de dag gemakkelijker. Tijdens mijn reis in 2015 moest ik zoeken naar (bruikbare) pinautomaten, maar inmiddels zijn ze verdertigvoudigt: van zo’n 100 in 2013, naar zo’n 3000 in 2017. Heb hoe dan ook altijd wat reserve dollars op zak – waar ter wereld je ook bent – maar met name in Myanmar. Buiten de grote steden zul je niet veel ATM’s tegenkomen.
3. Solo reizen en overnachten
In je eentje backpacken door Myanmar is enigszins lastiger dan door andere landen in Zuidoost Azië. Slaapzalen in hostels zijn er amper, waardoor je aangewezen bent op privé kamers. Wederom in vergelijking met andere landen in Zuidoost Azië, zijn de overnachtingskosten in Myanmar prijziger. Echte concurrentie die de prijzen doet dalen is er namelijk niet. Daarnaast moet je busreizen en soms ook hotels (vooral in toeristische trekpleisters als Bagan) van te voren reserveren. Reizen in Myanmar gaat het makkelijkst met enige planning wat betreft geld, vervoer en overnachtingen.
4. Openbaar vervoer
Van oncomfortabele houten balken in de achterbak van een jeep, tot de meest luxe bussen van Azië. Van een in slaap wiegende (of eerder misselijkmakende) schommeltrein, tot aan een gedeelde taxi met 5 man en een kip op de achterbank. Wat heb ik gelachen (soms wel pas achteraf) om de avonturen van het openbaar vervoer in Myanmar. Man man man, dat was me wat. Zo uiteenlopend qua wat je kan verwachten, dat alles wat ik kan zeggen om je voor te bereiden is: bereid je voor op álles.
Tijdens de treinreis naar Bagan
- Trein: van Yangon naar Bagan nam ik de nachttrein, waarbij ik door mn reismaatje werd overgehaald om toch wel een slaapcoupé te nemen. Achteraf was ik maar wat blij dat ik niet voor mijn idee had gekozen: de goedkoopste optie. De planken van de vloer miste her en der en om ruim 12 uur op een houten bank te zitten/slapen zou mijn kont me niet in dank hebben afgenomen. Het bed was een waar genoegen en de verdere treinreis een groot, maf avontuur. Nog nooit ben ik zo heen en weer geschommeld. Maar het uitzicht (vanuit de deuropening!) was schitterend.
- Bus: Ik heb in lokale bussen gezeten die zowat uit elkaar vielen, in nachtbussen die super krap, vol eten, kippen en vliegen zaten en daarnaast ook in de meest luxe bus die ik tijdens mijn reis door Azië heb gezien: nekkussentje, dekentje, flesje water. Kortom, álles is mogelijk wanneer je een busreis boekt. Probeer nachtbussen te vermijden. Overdag reizen is veiliger en zo zie je ook nog iets van het mooie landschap.
- Taxi: Ook taxi’s zijn enorm grappig in Myanmar. Althans, die waar ik in heb gezeten. Ze fungeren meteen als koerier voor allerlei spullen. Zo was één taxi tot op de nok toe gevuld met flessen zonnebloemolie die bij iedere keer remmen meer in je nek zaten. Een andere taxi stopte halverwege en propte nog wat extra passagiers inclusief tas met levende kip op de al volle (wat is vol?) achterbank.
- Boot: Het is ook mogelijk om per boot tussen bepaalde plekken te reizen. Ook de boten verschillen in luxe. Zo zijn er slowboat vlotten waarop mensen meerdere dagen kunnen slapen op een matje, tot luxe boten met stoelen. Helaas heb ik hier geen ervaring mee.
- Auto huren: Het is in Myanmar als buitenlander niet toegestaan om zelf een auto te besturen. Je kunt een auto met chauffeur huren.
- Brommer/fiets: Vooral in Bagan is iedereen op de brommer of fiets te vinden. Ideaal om goedkoop en op eigen houtje de omgeving te verkennen.
- Binnenlandse vluchen: Eigenlijk zijn die geen optie toch? 😉 De bovenstaande opties zijn behalve goedkoper en véél leuker, ook nog eens beter voor het milieu dan wanneer je gaat vliegen.
5. Veiligheid in Myanmar
De kranten in Nederland koppen al maanden over de oorlog in Myanmar en de ‘etnische zuivering’ van de Rohingya. Er lijkt geen einde aan te komen. Kun je wel reizen in dit land wat overspoelt lijkt door dood en verderf? Het antwoord is: ja, dat kan zeker. Sommige zeggen zelfs dat het moet, zoals Daisy, die in dit artikel een kijkje geeft in haar overwegen om wél naar Myanmar te gaan. Zo schrijft ze onder andere: ‘Het leger ligt er echt niet wakker van als jij je geld in je zak houdt.’ en ‘De crisis concentreert zich in een heel klein deel van het land waar toeristen überhaupt niet mogen komen. In de rest van het land gaat het dagelijks leven gewoon door.’
Al sinds Myanmar haar grenzen heeft opengesteld voor toeristen zijn er delen van het land verboden gebied. Toen ik door het land reisde, kon ik niet zomaar de bus instappen om er alsnog naartoe te gaan. Vandaag de dag is dat nog steeds, maar dat neemt niet weg dat er zat delen van het land gewoon veilig te bereizen zijn. Gebruik je gezonde verstand, net als in ieder land, dan is het overal veilig.
Zie jij jezelf al door Myanmar reizen?
Dit artikel bevat een gesponsorde link. Voor meer informatie, lees de disclaimer of mail yalou@wearetheearth.nl. Het artikel is gebasseerd op mijn eigen ervaring.
