Geschreven: 8 december 2014
Mijn laatste weekje vrijwilligerswerk kwam eerder dan verwacht.. Na een leuk weekend in Kathmandu kwam ik dinsdag terug op school en werd mij verteld dat er volgende week examens zijn en dat wij dus vrij zijn. Daar baalde ik wel van, want in plaats van de 12e was mijn laatste werkdag al de 7e, en dat terwijl ik nog allemaal ideeën had die uitgevoerd moeten worden. Gelukkig blijft Marieke een maandje langer en kan zij er dus nog mee aan de slag!
De laatste dagen ben ik gaan Loomen in grade-3&4. Al die kids zijn er zó enthousiast over en dat is zo leuk om te zien! Ik heb m’n best gedaan om duidelijk te maakten dat ze de loomspullen niet mogen eten, aan dieren mogen voeren of in de natuur mogen gooien. Hopelijk is dat allemaal overgekomen..
Ook heb ik de hele school trefbal geleerd. Het duurde even, maar uiteindelijk hadden ze het spelletje door en werkte ze samen als een team! Ik was natuurlijk super trots dat mijn team 6x gewonnen had in 2 dagen tijd 😉 papegaaitje leef je nog hadden ze al geleerd van een van de vorige vrijwilligers, dus ik ging een poging doen om ze de kabouterplopdans te leren: hilarisch.
5 december kwamen de andere vrijwilligers naar Dhading. We begonnen met een pittige wandeling naar de top van de berg, waar het uitzicht extreem mooi is! I’m on top of the world van imagine dragons galmde meteen door m’n kop. S’avonds gingen we een cadeauspel spelen, iemand had nog een zakje pepernoten bewaard en René deelde zijn Nederlandse kaas. Voor ons was het dus écht feest! Ik heb nog nooit zo genoten van een pepernoot <3 alsof het nog niet feest genoeg was, kregen we ook nog kip bij de Dhaal Bhaat, heerlijk! Later ook nog de film alles is liefde gekeken. De Sinterklaas sfeer zat helemaal goed op deze berg.
Zondag was de laatste dag op ‘mijn’ schooltje.. We hadden het idee om een soort zeskamp te doen met allemaal Nederlandse spelletjes: spijkerpoepen, koekhappen, zaklopen, kruiwagenrace, touwtrekken etc. Bij gebrek aan materiaal werden de ideeën al wat aangepast en dus gingen we zondag naar school met de Nepalese instelling ‘we zien wel hoe het loopt’. Op school waren er maar 15 van de 40 kinderen, omdat er een bruiloft was in hun dorp. Onze “planning” moest dus om. Ondanks het gebrek aan kinderen hebben we een hele leuke dag gehad! Potlood poepen vonden ze hilarisch. Geef die kinderen een ballon (ballon volley) en ze zijn door het dolle heen, volgens mij kunnen ze zich daar heel de dag mee vermaken. De kruiwagen race viel iets minder in de smaak, maar met touwtje springen was iedereen weer enthousiast bezig!
Het afscheid was gelukkig nog niet echt een afscheid, met kerst kom ik nog terug om Valentijn de school te laten zien. Dan zijn alle kinderen er ook en krijg ik mijn afscheidsceremonie. spannend! Het afscheid van Ama en Maila is gelukkig ook nog niet echt een afscheid, maar toen Bharat er was (medewerker van Cross Borders) heb ik ze wel bedankt voor hun liefde en gastvrijheid, zodat hij het kon vertalen. Emotionele bedoeling haha, maar ik heb met mezelf afgesproken dat ik pas met Kerst mag huilen, bij het (voorlopig?) definitieve afscheid. Nepal kent slechts pure, lieve mensen, die allemaal een plekje in mijn hart hebben gekregen en die ik stuk voor stuk ga missen!
Omdat ik een week eerder klaar ben dan gepland en dus 2 weken moet ‘wachten’ voordat Valentijn naar Nepal komt, heb ik besloten om samen met mijn Didi, grote zus, twee weken naar Maleisië te gaan! Ik hou van dit soort random ideeën die ook daadwerkelijk worden uitgevoerd!
Byebye Nepal, see you soon. Tot dusver was je geweldig en ik heb het vage vermoeden dat het alleen nog maar beter wordt!
1 comment