Geschreven: 12 juni 2015
We stappen een klein restaurantje binnen, drie tafeltjes en een lege vitrine. Een beetje zoals de andere restaurantjes. Alleen hier werkt een sympathieke oude man en geen opdringerige broekies. Omar (67) verteld ons dat hij al z’n producten vers haalt. Hij geeft ons gratis thee en rent de stad in om verse groenten en brood te halen voor het bereiden van een heerlijke tajine. Toffe vent!
Toen we de volgende ochtend ons hotel uit stapte, liepen we Omar tegen het lijf. Hij nodigde ons uit voor een kopje thee en uiteindelijk kregen we een heel ontbijt gratis!
We besloten s’avonds wederom bij hem te gaan eten, na veel te veel thee, heerlijke soep en couscous wilde we hem een ‘grote’ fooi geven van 35 dihram (€3). Hij weigerde het aan te nemen en gaf ons vervolgens 20 terug..
Ik heb er geen woorden voor om deze lieve man te omschrijven, hij gaf ons zijn adres en nodigde ons uit om de volgende keer als we in Tinghir waren, bij hem te komen slapen. Mochten jullie nou binnenkort naar Marokko gaan, ga naar Tinghir en ga naar Ome Omar!
Omar!
Behalve gegeten hebben we natuurlijk ook andere dingen gedaan. We liepen een Nederlandse-Marokkaan tegen het lijf die ons een rondleiding gaf in de Joodse Kasba. We eindigde bij een weverij waar hij twee jaar geleden wat tapijten had gekocht. En ja.. Uiteindelijk liepen wij ook weg met een heel mooi tapijtje.wie had dat ooit gedacht. De vrouwen die hem gemaakt hadden waren helemaal blij om iets rechtstreeks verkocht te hebben aan toeristen, ipv een tussenpersoon.
Later verdwaalde we in de palmerie en stuitte we op een verlate stad, waar een Spanjaard een moskee aan het opknappen is. Erg mooi om doorheen te lopen!
Met de maaksters van mijn tapijtje
De volgende dag lifte we naar de Gorges du toudra, onze lifters nodigde ons uit voor thee in zijn hotel, een kasteel in een oase van rust! Jammer genoeg hadden we onze tent niet bij ons.. We besloten door de tuin verder te lopen naar de Gorges, wat zo’n twee kilometer verderop moest zijn. De tuin bestond alleen niet echt uit paden, en na drie uur ronddwalen door de wildernis kwamen we bij een nieuwe verlaten kasba uit. Op een enkele inwoner na, die ons in een mengeling van Nederlands, Duits en Engels, een rondleiding gaf door zijn net geopende museum. Ook deze Marokkaan had enkele jaren in Nederland gewoond.
De Gorges was mooi, maar erg toeristisch.. De weg er naartoe was wel een leuke dagbesteding!
Het uitzicht vanaf het dak van het museum
Na een nacht slapen vervolgde we onze weg richting Fez. We hadden wederom leuke lifts, sliepen een nachtje in Midelt, waar we in de stromende regen opzoek gingen naar restaurantje. En waar we in de warme ochtend weer verder liften naar Fez. Nooit gedacht dat Marokko zo groen kon zijn. We reden door dorpjes die ons deden denken aan Oostenrijk en door een dennenbos dat als huis diende van apen.
Fez was een kleurrijke chaos, vol smalle steegjes, opdringerige mensen, lekker eten en mooie spullen. Even terug in de tijd in de oude medina..
Wil je de foto’s van Fez zien, of andere foto’s van Marokko? Klik hier!
1 comment